búbblan hennar Berglindar

2012 búið og kemur víst aldrei aftur.
Frábært ár og líka það stærsta í mínu lífi.

jan - maí fór aðallega í það að safna bumbu og reyna að ljúka 2. árinu með stæl. Hvorutveggja tókst ágætlega.

maí og fyrri hluta júní safnaði ég meiri bumbu og fór nánast daglega í sund. Veðrið var dásemd mér fannst lífið nánast fullkomið!

22.júní fullkomnaðist það hinsvegar þegar litla daman mín mætti í heiminn. Allt hefur gengið eins og í lygasögu með hana, það hefur næstum allt gengið fullkomlega. (Þetta er samt það erfiðasta sem ég hef gert). Þetta er líka það besta. Alveg skilyrðislaus ást og þetta er sú tegund af ást sem ég held að geti hreinlega flutt fjöll :) Hún er að stækka og fullorðnast svo hratt að mér finnst ég varla mega blikka augunum án þess að missa af einhverju mikilvægu augnabliki. 

september - desember. Ji minn einasti. Fólk segir að það sé svo gott að eignast börn í námi því þá ráði maður tíma sínum sjálfur. Málið er bara að hjá mér þá fer bara allur tími sem ég hef í lærdóminn.. svona nánast. Þannig að þessi önn var heldur betur krefjandi. Baldvin í 50% vinnu og ég vildi auðvitað ekki missa af einni einustu stund með litlu dísinni minni. Þetta hafðist en seinasti eini og hálfu  mánuðurinn fyrir próf var horror. Svo skelfilegt reyndar að ég kvíði því alveg hrikalega að þurfa að fara aftur í skólann á mánudaginn nk. Ef ég ætti alla heimsins peninga þá myndi ég bara taka núna hellings tíma í að vera bara heima og knúsa litlu dósina mína. 

Það gerðist auðvitað allskonar annað skemmtilegt á árinu en þetta var svona það helsta.

Ég hef góða tilfinningu fyrir árinu sem nú er gengið í garð.

- Ég ætla auðvitað að halda áfram að reyna að vera hin fullkomna mamma (shoot for the stars right?)

-  Við Baldvin ætlum að vera ótrúlega dugleg í að borða hollt og hreyfa okkur og vera rosa fit, flott og ánægð með okkur í sumar

- Við ætlum nefninlega að gifta okkur :)
Trúlofuðum okkur árið 2010 og ætluðum alltaf að bíða með að gifta okkur þangað til við ættum pening. Sáum hinsvegar fljótlega að það yrði ekki fyrr en einhverntíma seint og um síðir þannig að við ákváðum bara að gera þetta ódýrt. Viljum líka frekar eyða peningunum okkar í einhver ævintýri og lífið sjálft heldur en einn dag. En dúddamía hvað það kostar mikið að halda eina petit veislu!! Það er svo fljótt að telja að maður á erfitt með að trúa því fyrr en maður fer að telja þetta saman.  Ég get samt heldur ekki hugsað mér að fara bara til sýsla og svo aftur heim. Þetta er jú eitthvað sem maður gerir bara einu sinni á ævinni og mig langar að gera þetta hinsegin þó það kosti örlítið meira. (Þó ég segi allsstaðar ég þá er það nú ekki svo að við séum að gera þetta allt eftir mínu höfði, við erum sem betur fer sammála í þessu flestu)

- Við ætlum líka í brúkaupsferð. Til NY. Gistum á frábæru hóteli á frábærum stað í (eflaust) frábærri borg. Ég kvíði reyndar örlítið fyrir þar sem litla skottan verður eftir heima :/ En ég hef enn nokkra mánuði til stefnu til að venjast tilhugsuninni.. (ekki einu sinni láta mig byrja að ræða um það þegar hún þarf að byrja á leikskóla.... ég get varla hugsað þá hugsun til enda)

- Svo ætla ég líka að útskrifast með BA gráðu í lögfræði. Ég ætla þó að fresta útskrift um nokkra mánuði frá upphaflega planinu. Hefði átt að útskrifast 22. júní (afmælisdagur Emilíu Emblu!) en ég ætla að skrifa ritgerðina bara í sumar og útskrifast í október. Þannig fæ ég að byrja í master næsta haust en get samt tekið þessa komandi önn aðeins léttar heldur en ella. Ritgerðin er nú ekki stór, 6 einingar, en það er samt hörkuvinna á bakvið hana og þar sem ég er enn alveg uppgefin eftir seinustu prófatörn ætla ég bara að leyfa mér að hlusta á sjálfa mig og gera þetta svona. Þó það þýði að sumarið verði kannksi ekki bara eintómur dans á rósum þá tel ég þetta vera bestu lausnina. 

- Ég vona líka að ég fái vinnu í sumar. Það er víst ekki hlaupið að því..

En jæja, læt þetta gott heita í bili.

Ætla að reyna að vera dugleg að skrifa! 

... já nú þarf maður að fara að segja jæja og sparka í rassinn á sjálfum sér. Haustið að koma með öllu því sem því fylgir. Alveg frá því á síðustu metrum meðgöngunnar og þangað til núna fyrir stuttu hef ég verið afskaplega löt við að elda og oftar en ekki hent í eitthvað ofur fljótlegt eða þá látið undan freistingu matsölustaðanna. Og það verður nú alveg að segjast eins og er að svoleiðis líferni fer hvorki vel með líkama, sál né veskið. 

Þannig að núna er ég búin að vera að einbeita mér að því að finna skemmtilegar uppskriftir (var komin með ógeð á ÖLLU!) og gefa mér tíma í að dúlla mér í að elda. (Mig dreymir um stærra eldhús svona bæ ðe vei! ) 
Ég prófaði æðislegan fiskrétt í gær, einstaklega matarmikið og gott. Það varð hellings afgangur sem fær að bíða þangað til ég verð ein heima á fimmtudag. Það er öllu erfiðara að elda eitthvað mikið þegar litla blómið mitt kallar og ég er ein. 

Svo er það annað. Á seinasta ári einsetti ég mér að taka þátt í Reykjavíkurmaraþoninu árið 2012. Það fór nú ekki alveg svo enda gafst ekki mikill tími til æfinga sl 10 mánuði eða svo :) O þar sem ég get nánast ekki hlaupið að útidyrahurðinni eins og staðan er núna hefði ég ekki getað komist langt frá byrjunarreit. Þannig að nú er planið að byrja að æfa sig fyrir 10km á næsta ári!! 

Ég held ég hafi nefninlega ekki mikinn tíma aflögu í vetur og tími þessvegna ekki að kaupa mér kort í rækt strax. Það tekur heillangan tíma að koma sér til og frá æfingastöðinni, mikið fljótlegra að skella sér bara út að skokka á einhverjum heppilegum tíma yfir daginn. Þannig að það er bara win-win! :)
Svo á ég líka Zumba í wii.. sem er alger snilld en ég hef verið eitthvða löt við að nýta mér. En núna horfir allt til betri vegar og ég hef hérmeð sparkað í rassinn á sjálfri mér!
(þetta eina stykki af kúlusukk og eina stykki af trompbita og þessar nokkru popcorners flögur sem rötuðu upp í munn og ofan í maga núna rétt áðan voru eitthvað að ruglast í ríminu.. en það þýðir ekkert að gráta yfir því heldur bara byrja NÚNA!)

Við skötuhjúin erum búin að vera að einbeita okkur að því að nýta frídagana hans í eitthvað skemmtilegt. Það er nefninlega svo fjári auðvelt að gleyma sér bara og hanga allan daginn án þess svo mikið sem að stíga fæti útfyrir hússins dyr.

Í gærkvöldi var mér svo tilkynnt að ég ætti von á stefnumótadegi í dag.

Við sváfum heillengi, sem var auðvitað bara notó. Rifum okkur á fætur um hádegi og þá bauð hann mér í hádegismat á Ginger. Mikið lifandi skelfingar ósköp sem það var nú gott. Hef sjaldan, ef nokkurn tíma, orðið svona ánægð með mat af matsölustað! Svo ferskt og gott!

Svo fórum við á Klambratún með stóla og spiluðum og lásum. Ekkert smá notó!

Svo er hann núna að grilla fyrir mig. Ég ELSKA grill, gæti borðað grillmat allan daginn alla daga. VEI VEI VEI.

Svo fæ ég að velja sjónvarpsdagskránna í kvöld. Hann kann þetta karlinn!

Jæja.. næturvaktavika hófst í gær. Altso, ekki hjá mér, heldur hinum helmingnum. Ég held svei mér þá að mér þyki það mun verra en honum :/
En ef ég æfi mig að hugsa eins og Pollýana þá er nú nokkuð ljóst að ég get prísað mig sæla að vera ekki að vinna kvöldvaktir á móti honum, þá sæi ég hann bara ekkert!

Ég keypti mér flík áðan - í fyrsta sinn í nokkur ár held ég bara sem ég kaupi mér fat á Íslandi afþví að mig langar í það en ekki afþví að ég mig nauðsynlega vantar það (svona eins og íþróttaföt, held það séu einu flíkurnar sem ég hef keypt mér seinustu árin hér á landi).. 
Ég sá nefninlega á fésbókinni í gærkvöldi að Volcano var að selja 2 týpur af kjólum á útsölu (half off!) og mig hafði lengi langað í aðra þeirra. Ég hugsaði mér gott til glóðarinnar og stillti vekjaraklukku til að mæta örugglega ekki of seint í búðina.

Þar sem ég svo sit yfir ristaða brauðinu í morgun, aftur á fésbókinni, rak ég augun í síðu Volcano. Kjóllinn í litnum sem mig langaði í var BÚINN!
Hvernig gat það nú gerst?! Hvernig gat hann klárast yfir nótt?!
Jú, það er víst netverslun sem ég vissi ekki af. 'Eg sendi rafpóst í flýti til þess að tryggja mér kjólinn í öðrum lit (3 litir í boði). Fæ svar um hæl að það sé ekki nóg og ég þurfi að millifæra inná reikning. Ég hleyp upp til handa og fóta og reyni að millifæra, en nei, þá bilar auðkennislykillinn minn! Ég rek upp heróp og vek Baldvin og ræðst inná heimabankann hans til að millifæra, ætlaði sko EKKI að láta kjólinn ganga mér úr greipum.

Loksins hafðist þetta!

Mætti samt á slaginu 11 (og lét grútsyfjaða karlinn skutla mér) og náði í kjólinn. Þá eru bara 2 eftir í litnum sem ég ætlaði síst að fá. En nei bíddu nú við, þessi litur var eiginlega bara flottastur. Ég treð mér á milli brjálaðra útsölukellinga (og eins karls reyndar sem var að leita að þessum sama bláa og ég vildi fyrst og var jafn skúffaður og ég þegar hann komst að því að hann væri uppseldur) og rígheld í annan af þessum 2 kjólum í "sísta litnum". Elti afgreiðslukonuna útum alla búð (vorkenndi henni alveg pínu enda var hún bara ein og ég veit vel hvernig það er þegar konur eru að versla eitthvað á útsölu!) og fékk loksins í gegn að ég væri komin að ná í kjól sem ég ætlaði ekki að fá heldur ætlaði ég að fá þennan sem ég héldi á í staðinn. Sem betur fer var það ekkert mál og nú er kjóllinn loksins kominn heim!

Annars á karlanginn afmæli á morgun. Hann er alltaf að reyna að vera svo miklu eldri en ég - en ég dreg á hann eftir mánuð.. :)

 Annars ætla ég að fara að sturta mig eftir þennan æsilega eltingaleik við kjólinn. Svo ætla ég út í daginn!

... og JÁ! má ekki gleyma mikilvægustu fréttinni maður minn.. ég eignaðist nefninlega risasætan frænda á laugardaginn var. Ég þarf að fara að minna hann á hver er uppáhaldsfrænka hans. Hann hefur nefninlega bara hitt hana einu sinni!  :)